Το σχολείο στο βουνό, το φθινόπωρο με την Παρέα του Δάσους
«Φθινόπωρο: φυλλοβολία-χειμερία νάρκη-σπόροι»
Φέτος όπως κάθε χρόνο, είχαμε τη χαρά να επισκεφθούμε ξανά το αγαπημένο μας βουνό, τον Υμηττό. Για κάποια παιδιά η επαφή με το γειτονικό μας βουνό είναι μια γνώριμη διαδικασία, ενώ για κάποια άλλα ήταν η πρώτη τους φορά. Η εκδρομή μας ξεκίνησε με χαρά, ενθουσιασμό και ανυπομονησία.
Στον Υμηττό μας περίμενε η Χελώνα από την Παρέα του Δάσους και μας γνώρισε τους φίλους της τα δέντρα. Κάτω από τη σκιά του παππού Πλάτανου, σταθήκαμε και αφουγκραστήκαμε τους ήχους του δάσους. Παρατηρήσαμε, αγγίξαμε, μυρίσαμε, μαζέψαμε φθινοπωρινά φύλλα που είχαν στρώσει ένα υπέροχο χαλί στο έδαφος και μάθαμε πώς το δάσος και τα πλάσματά του ετοιμάζονται για τον χειμώνα. Αναζητήσαμε τα φυλλοβόλα δέντρα, αγκαλιάσαμε τους κορμούς τους και ακούσαμε να μας ψιθυρίζουν τα μυστικά τους. Γνωρίσαμε τις φίλες του παππού Πλάτανου, την Κουτσουπιά, τη Λεύκα, την Κοκορεβιθιά και την Αμυγδαλιά. Αναζητήσαμε σπόρους για να καλλιεργήσουμε με την υπόσχεση ότι όποιο σποράκι φυτρώσει θα το φέρουμε ξανά στο βουνό να το φυτέψουμε ώστε να βοηθήσουμε στην αναγέννησή του, καθότι μάθαμε ότι πολλά δέντρα έχουν ξεραθεί τελευταία λόγω της αλλαγής του κλίματος και της έλλειψης βροχοπτώσεων. Γνωρίσαμε τον Αγκαθούλη τον Σκαντζόχοιρο και του φτιάξαμε μια φωλιά για τη χειμερία νάρκη, με υλικά που βρήκαμε στο έδαφος.
Λίγο πριν αποχαιρετιστούμε μας περίμενε μια έκπληξη. Ένας κοκκινολαίμης έκανε την εμφάνισή του και μπήκε στον κύκλο μας! Έμεινε κοντά μας μέχρι τη στιγμή που έπρεπε να φύγουμε και να αποχαιρετίσουμε το δάσος.
Τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να βρεθούν κοντά στη φύση και μέσα από βιωματικές δραστηριότητες να ενεργοποιήσουν τις αισθήσεις τους, τη σκέψη τους, τα συναισθήματά τους σε μια ολιστική προσέγγιση και επαφή με το φυσικό περιβάλλον. Απώτερος σκοπός είναι η καλλιέργεια της αγάπης και του σεβασμού για το βουνό και τα πλάσματά του, καθώς και η συνειδητοποίηση της αλληλεξάρτησης, αλληλεπίδρασης και σύνδεσής μας με τη φύση.