Το σχολείο πάει στο βουνό την άνοιξη και ανακαλύπτει… τα δέντρα και τα πουλιά!
Η άνοιξη έχει μπει για τα καλά, κι εμείς ξεκινήσαμε πάλι να τη βρούμε στο αγαπημένο μας δάσος, στον Υμηττό. Εκεί μας περίμεναν η Κουκουβάγια και η Χαρουπιά από την “Παρέα του Δάσους” για να παίξουμε και να εξερευνήσουμε μαζί τους το δάσος, τα δέντρα και τους φτερωτούς κατοίκους του.
Τα δέντρα
Στην πρώτη μας βόλτα στο βουνό η άνοιξη είχε μόλις πρωτομπεί και έκανε παντού απρόσμενα την εμφάνισή της. Το βουνό μας περίμενε ντυμένο με ανοιξιάτικα χρώματα. Από τα ανθισμένα δέντρα αμυγδαλιάς, μπρούνου και κουτσουπιάς που συναντήσαμε, μέχρι το απαλό χαλί από πράσινο χορτάρι στολισμένο με ανεμώνες, μαργαρίτες και καλέντουλες. Η χελώνα που συναντήσαμε περπατούσε κι αυτή νωχελικά, αγουροξυπνημένη από τον χειμωνιάτικο ύπνο της.
Φτιάξαμε κι εμείς έναν μυρμηγκόδρομο και περπατήσαμε μέχρι το ξέφωτο. Εκεί εξερευνήσαμε τα δέντρα του δάσους και εστιάσαμε στα μέρη που τα αποτελούν καθώς και στους καρπούς τους. Με στοιχεία μικρά κομμάτια από τα δέντρα του χώρου, ξεχυθήκαμε να τα ανακαλύψουμε. Μιλήσαμε για τα οφέλη των δέντρων τόσο για τον άνθρωπο όσο και για τα ζώα και το πόσο απαραίτητα είναι για την ισορροπία του οικοσυστήματος. Συνειδητοποιήσαμε ότι είναι τα σπίτια εντόμων και πουλιών. Ακούσαμε κάποια από αυτά που ήταν πάνω στα δέντρα να κελαηδούνε. Με τους μεγεθυντικούς φακούς μας εντοπίσαμε ζωή επάνω στα δέντρα, είτε σε έντομα που κυκλοφορούσαν, είτε σε κουκούλια που ετοιμάζονταν να φέρουν στον κόσμο την καινούρια ζωή.
Τελικά ανακαλύψαμε ότι όντως ένα δέντρο κρύβει πολύ περισσότερα από αυτά που φαίνονται με την πρώτη ματιά!
Φτερωτοί συγκάτοικοι
Στη δεύτερη ανοιξιάτικη βόλτα μας στο Υμηττό αναζητήσαμε τους φτερωτούς του κατοίκους. Φτάνοντας εκεί, τεντώσαμε τα αυτιά μας για να ακούσουμε τους ήχους του δάσους και να αναζητήσουμε ήχους πουλιών. Ανοίξαμε τα φτερά μας και πετάξαμε σαν γεράκι, σαν κότσυφας και σαν καλόγερος.
Έπειτα φτιάξαμε τον μυρμηγκόδρομό μας και πήραμε το μονοπάτι για το ξέφωτο. Εκεί μεταμορφωθήκαμε σε πουλιά και παίξαμε το «γεράκι». Είδαμε εικόνες με πουλιά που ζουν στον Υμηττό και προσπαθήσαμε να τα ταιριάξουμε με τα φτερά τους. Μάθαμε πράγματα για τις συνήθειές τους, όπως τους ήχους που κάνουν ή τι τους αρέσει να τρώνε. Μετά ψάξαμε να βρούμε στοιχεία πουλιών και ανακαλύψαμε μερικά. Τέλος είδαμε αληθινές φωλιές πουλιών από χόρτα και λάσπη. Μαζέψαμε κι εμείς ξερά χόρτα και κλαδάκια, τα ανακατέψαμε με λάσπη και τα στολίσαμε με φύλλα.
Στην επιστροφή μας συναντήσαμε μια από τις αγαπημένες μας χελώνες που ήταν αρκετά πιο ζωηρή από αυτή που είχαμε συναντήσει στην προηγούμενη επίσκεψή μας και πολύ πεινασμένη. Την παρατηρήσαμε να κάνει βόλτες στο χορτάρι και να τρώει λαίμαργα πράσινο χορταράκι. Χαϊδέψαμε απαλά το καβούκι της, την αποχαιρετίσαμε και πήραμε τον δρόμο του γυρισμού.
Ήταν δύο υπέροχες βόλτες με την “Παρέα του Δάσους” στο ανοιξιάτικο βουνό, γεμάτες παιχνίδι, γνώσεις και ανακαλύψεις, που μας έκαναν να νιώσουμε σε σύνδεση με τη φύση και το φυσικό περιβάλλον… το σπίτι δηλαδή όλων μας.