Ένας χειμωνιάτικος ήλιος δύει στο χειμωνιάτικο χιονισμένο τοπίο. Το χιόνι που μας ακούμπησε απαλά και άσπρισε τα γύρω βουνά. Ο χειμωνιάτικος ήλιος που μας ζέστανε όταν οι παγωμένες μύτες μας κοκκίνισαν από το κρύο, αυτές τις κρύες μέρες στην καρδιά του χειμώνα. Η χαρά να πιάνεις μια χιονονιφάδα στο χέρι σου. Η λαχτάρα να χιονίσει μέσα στην πόλη και να βαφτούν όλα λευκά.
Όλα αυτά μαζί με λίγη ποίηση μας έδωσαν έμπνευση και χαρά για δημιουργία, ώστε να φτιάξουμε το δικό μας χιονισμένο ηλιοβασίλεμα όπως ο P.Klee στον πίνακά του “Χειμωνιάτικος ήλιος”.
Μέσα από τα έργα μας ξεπήδησαν ένας κατακόκκινος ήλιος να δύει στο κατάλευκο χιόνι και γραμμές που ήταν δέντρα που αγκαλιάζονταν, κλαδιά, σπασμένες ράγες, ένα καράβι που πάγωσε σε μια παγωμένη λίμνη, χιονάνθρωποι, ροδιές από αυτοκίνητα, γράμματα στο χιόνι, κεραυνοί και ό,τι άλλο μπορεί κανείς να φανταστεί.