Ο καιρός πέρασε, η καραντίνα έφτασε στο τέλος της κι εμείς βρεθήκαμε ξανά! Πόσο είχαμε όλοι αλλάξει και… μεγαλώσει! Αλλά πώς μεγαλώνουμε; Τι γίνεται στο σώμα μας; Θα βγουν καινούρια δόντια; Μήπως μεγαλώνουν, μόνο τα πόδια, ή μόνο τα αυτιά, ή μόνο το κεφάλι; Αυτό θα ήταν λίγο τρομαχτικό… Παίξαμε και γελάσαμε βρίσκοντας φανταστικές απαντήσεις! Διαβάσαμε το βιβλίο “O Πομελό μεγαλώνει” και γεννήθηκαν ακόμα περισσότερα ερωτήματα. Μετρήσαμε και σημαδέψαμε το ύψος μας. Σκεφτήκαμε τα θετικά πράγματα του να μεγαλώνει κανείς. Προσπαθήσαμε να καταλάβουμε τι ένιωθε το ελεφαντάκι ο Πομελό και τι είναι αυτός ο φόβος, η αγωνία, η ανησυχία που νιώθουμε μερικές φορές για κάτι που δεν ξέρουμε. Και πώς γίνεται να το αντιμετωπίσουμε; Σκεφτήκαμε καταστάσεις που μας προκαλούν άγχος και προσπαθήσαμε να βρούμε θετικά πράγματα που μας κάνουν να νιώθουμε όμορφα.
“Νιώθω άγχος όταν πάω στον γιατρό μήπως μου κάνει εμβόλιο. Για να μου φύγει το άγχος σκέφτομαι ότι μετά θα μου δώσει αυτοκόλλητο!”
“Νιώθω άγχος όταν δε μπορώ να ζωγραφίσω κάτι που θέλω πολύ. Πότε θα μπορέσω; Θυμώνω κιόλας! Για να μου φύγει το άγχος σκέφτομαι ότι πρέπει να ξαναπροσπαθήσω!”
“Νιώθω άγχος για το δημοτικό. Για να μου φύγει το άγχος σκέφτομαι ότι μετά το δημοτικό θα παίζω στο σπίτι με τα παιχνίδια μου!”
Τα παιδιά βρήκαν τελικά υπέροχες ιδέες για να αντιμετωπίσουν το άγχος!